Vandaag de zee op en naar Oostende. Deze ochtend wind NO4bf, droog, bleek zonnetje en 6 gr........wat wil je nog meer!? Alles klaar gemaakt voor de sluis en zee en om 0730 vaar ik samen met twee schepen vol hengelaars de sluis uit.
Met de nieuwe fok en grootzeil loopt het perfect, stroom mee met een grote draai het Slijkgat uit. In de doorgang door de zandbaken is het nog maar 3mtr diep en staan enorme grondzeeen op kop, maar de Old Vic loopt er onverwachts soepel doorheen met nauwelijks een spat water aan dek. Eenmaal buiten gaat de spinakker erop en kan het feest beginnen; voordewind naar Oostende.
De Old Vic loopt ruim 6.5 kn door de warrige golven voor de Zeeuwse kust, maar met stroom mee ruim 8 kn over de grond.
De stuurautomaat snapt er niets van onder deze omstandigheden; een slingerende Old Vic door de kruiszeeen en stroomrafelingen op volle rompsnelheid. Dit wordt dus zelf sturen!
Na een paar uur worden de golven ook mij wat te machtig en wordt ik wat katterig van beginnende zee-ziekte. Het feit dat Oostende echt plat voordewind ligt, maakt het er niet beter op; elke paar uur een gijp met een beetje zeeziekte onder de leden is geen plezier.
Uiteindelijk nam de wind wat toe (en nam mijn zin juist af) dus ging de spinakker eraf en de fok uitgeboomd naar loef. De stuurautomaat moest er toen toch aan geloven, want ik moest even gestrekt in de kuip liggen om bij te komen.
Echt rustig liggen was het niet. De stuurautomaat ging zo te keer dat ik meende de accu-spanning te zien zakken.
De waterstroom zat gelukkig wel mee, dus van omkeren was geen sprake en alles zou einde van de dag over zijn ......je moet ergens moed uit putten!?
Bij de aanloop van de Westerschelde was de stroom intussen tegen. Het was enorm druk en met 4 kn over de grond (wel ruim 6 kn door het water!) was het alsof een slak een snelweg aan het oversteken was. Ik moest tot 2x bijliggen en wachten en belandde ook nog tussen twee tegenliggende enorme containerschepen in. In zo'n situatie is een koers plat voor de wind met uitgeboomde fok ook niet handig, je gijpt of draait niet maarzo even weg. Geholpen door alle adrenaline van de situatie was ik intussen wel grotendeels van de zeeziekte af. Blijkbaar wen ik snel?!
Het laatste stuk naar Oostende liep dwars over de banken, maar intussen waren de Old Vic en schipper ingeslingerd, natuurlijk geholpen door het feit dat het eind in zicht was!
Om 19.00 lag ik vast in Oostende en smaakten 2 Unox-burgers met mayo en kechup opperbest! Trots dat ik er gekomen was ........... Maar was dit nu leuk???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten