Op kanaal 14 portcontrol nog even opgeroepen of ik kon vertrekken.
NB Soms komen er grote schepen binnen in Ramsgate en dan mag je tijdelijk de binnenhaven niet u it. Vroeger was het veel drukker in Ramsgate en voeren ferry's af en aan, maar sinds de Kanaal tunnel is het er veel rustiger.
Wel is er nu veel off- shore aktiviteit i.v.m. de enorme windmolenparken die in de buurt liggen en aangelegd worden. Het Thannet windpark ligt er al (en wordt overal genoemd, er zijn zelfs regelmatige boottochtjes voor bezoekers) en de London Array Wind Farm (een van de grootste ter wereld) is in aanbouw op een zandbank in de Thamesmonding tussen het Black Deep en Knock Deep.
opvallend veel moderne catamaran werkboten
Blijkbaar zijn de Engelsen erg actief in windenergie en staan er momenteel al net zoveel windmolens als in de rest van de wereld!
Interessant is ook de discussie met de zeilers in diverse Engelse watersportbladen. In Engeland mag je tijdens de bouw niet in de buurt komen van windparken, maar daarna mag je er gewoon doorheen varen. Over gevaren van aanvaringen, hulp bij navigatie, turbulentie, stroomrafelingen en zelfs het raken van de mast door ronddraaiende wieken wordt uitgebreid gesproken en veel onderzocht. Ik vind het zelf geen gezicht; windmolens op zee.......maar we moeten toch iets met onze energie voorziening!?
In eerste instantie ben ik weggevaren met (reefbare) fok en grootzeil. Dat is zo'n beetje de handigste set, waarmee ik alle kanten op kan. Vanaf Bf 3-4 loopt het lekker op alle koersen (mits een beetje bol getrimd) en met 3reven in het grootzeil en rif in de fok kan ik behoorlijk zwaar weer aan.
Maar de koers is nu wel erg ruimwinds en de wind zwakker dan verwacht, dus heb ik de 42m2 gennaker erop gezet en het grootzeil gestreken.
Ik hijs de gennaker altijd vanuit een zg "launch-bag" die ik vastklik aan de zeerailing. Eerst de boeglijn (op mini-boegsprietje) en lei-spinnaker schoot eraan en een stuk aantrekken en dan snel hijsen zodat ie bovenin staat voordat ie wind vangt.
Dat gaat meestal goed, maar ik was nu te laat.........door vliegensvlug de val een paar slagen om de vallier te slaan kon ik voorkomen dat ie water schepte. Het laatste stuk moest ik omhooglieren en natbezweet zat ik even later in de kuip bij te komen (hoezo "ademend" dure Musto HPX ?!)
De Old Vic liep intussen met ruim 6kn weg van de UK.
Ik was vertrokken rond de laagwater kentering; handig omdat er bij Ramsgate voor de haven anders een enorme dwarsstroom staat.
Na ruim een uur komt de vloed richting ZW op en neemt de schijnbare wind verder toe.
De genakker moet er dus weer af en die laat ik meestal zakken in het voorluik.
Een victoire 28 heeft nog een makkelijk "klassiek" voorluik, hoog in de voorkant van de opbouw, met daaronder de uitsparing in het voorbed.
De kans op een golfje binnen met open luik is dus klein en nat spul ligt niet gelijk op het bed (probeer dat maar eens met een modern "flush" dekluik!?)
Later stop ik de gennaker binnen weer in de launchbag voor de volgende keer. Op die manier heb ik geen dure "slurf" nodig (met nog meer extra draden) en op dezelfde manier zet en zak ik ook de spinnaker.
NB: Ik heb overigens op internet zo goedkoop mogelijk een passende "standaard gennaker" gekocht en die bevalt uitstekend! Precies op maat laten maken is voor een toerboot vlgs mij onzin. Kies in geval van twijfel de kleinste passende maat, dan heb je er met iets meer wind ook nog wat aan.
De wind was nu zover toegenomen dat ik voor de zekerheid ook maar een rifje in het grootzeil heb gezet.
Ik ben er intussen wel achter dat maximaal zeil voor het allerlaatste beetje extra snelheid niet werkt op lange tochten met mijn boot. Met 6-6.5 kn loopt en stuurt een Victoire 28 lekker rustig, daarboven moet je met handen en voeten sturen (op zee) en wordt je snel doodmoe. De stuurautomaat houdt het dan al helemaal niet meer bij.
De zee werd ook steeds wat ruiger, maar tijdens de oversteek van de scheepvaart route was het zicht glashelder en waren er gelukkig maar weinig schepen.
Eenmaal aangekomen tussen de Belgische banken moest ik iets verder afvallen en moest de fok naar loef met de spinnakerboom.
Hiervoor gebruik ik de loefspinnaker schoot, die ik als extra schoot inpik in de schoothoek en via de spinnaker-boom naar achteren geleid. Het manouvreren met spinnakerboom op het voordek is wel een heel gedoe op volle zee. Ik hijs de boom normaal gesproken omhoog tegen de mast, maar ik heb de bevestigings-kikker van de ophaler vrij hoog op de mast zitten.........en dat is niet fijn bij een slingerende boot. Ik ga de volgende keer in ieder geval de kikker voor de ophaler (en ook die van de spinnakerval) lager op de mast zetten, zodat ik er ook hurkend of zittend bij kan.
Het een en ander moet solo allemaal geschieden met de stuurautomaat aan het roer, ook met grote golven achterop......dus veel kabaal en af en toe een schuiver waarbij je jezelf aan de mast vastklemd en wacht tot de automaat het allemaal weer onder controle heeft.
Ik had net alles goed vastzitten met de fok aan loef en daar kwam weer eens een enorme schuiver en terwijl ik mezelf zo goed mogelijk schrap zette (Ik ben ik wel ALTIJD aangelijnd tegenwoordig!) draaide de boot zover door dat de uitgeboomde fok bak sloeg (??????)
Wachtend op de correctie gebeurde er echter niets meer......en de boot bleef bijliggen, hevig slingerend van links naar rechts. Wat nu weer?!?!
Aangekomen in de kuip stond de stuurautomaat gewoon uit!? Snel naar binnen om uit te zoeken waardoor de schakelaar was uitgezet......maar die stond gewoon aan......zonder brandend lampje.
Blijkbaar een zekering? Maar ik had nog nooit een zekering verwijderd in het nieuwe schakelpaneeltje en had er geen notie van hoe je daar (onder een fancy klepje) bijkwam. Dus met een mespunt zitten wringen tot het klepje openging (en brak...bleek later) en er een defecte glaszekering uitveerde.
Ik had gelukkig zekeringen bereikbaar liggen en kon een passende grotere zekering vinden, die eenmaal in de houder aangedrukt weer spanning gaf op de stuurautomaat. Dat was dus DE oplossing....alleen bleef de houder niet zitten omdat het klepje was gebroken!
Ik zat koortsachtig na te denken over hoe dit nu weer op te lossen en werd ik in mijn (te) warme zeilpak in de wild slingerende boot snel zeezieker en zeezieker binnen in de kajuit.
Uiteindelijk heb ik een klein parkertje klem gedraaid met een schroevendraaier zodat het klepje bleef zitten.
De automaat had weer stroom, de boot kon weer worden teruggestuurd op koers, ik heb mijn zeiljas zo snel mogelijk uitgetrokken en ben misselijk en nat bezweet in de hoek van de kuip neergeploft.........^#^+%^*^%# zekeringetje!
Het zekeringetje heb ik intussen voor de zekerheid kortgesloten.
De stuurautomaat had dus wel een 5amp zekering opgeblazen (hoezo stroomverbruik?) en ik heb er weer een klusje bij: een gewoon paneeltje met simpele schroefzekering houders monteren, die je ook op volle zee kunt verwisselen zonder gedoe.
De rest van de tocht verliep goed, ruimwinds tussen en over de banken naar Oostende en om 1900 vastgemaakt bij de RYC waar Gerry net aan kwam lopen voor een gezellig weekendje met vaste grond onder de voeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten